Alte  clamat epicurus
  venter satur est securus
  venter deus meus erit
talem deum gula querit
 cuius templum est coquina
 in qua redolent divina

 Ecce deus oportunus
 nullo tempore ieiunus
ante cibum matutinum
ebrius eructat vinum
 cuius mensa et cratera
  sunt beatitudo vera

 Cutis eius semper plena
  velud uter et lagena
 iungit prandium cum cena
  unde pinguis rubent iena
 et si quando surgit vena
 fortior est quam catena
 

 Sic religionis cultus
 in ventre movet tumultus
 rugit venter in agone
 vinum pugnat cum medone
  vita feux ociosa
circa ventrem operosa

 Venter inquit nichil curo
 preter me sic me procuro
  ut in pace in id ipsum
  molliter gerens me ipsum
 super potum et super escam
 dormiam et requiescam

 Nu lebe ich mir alrest werde
 sit min suendeg ouge sihet
  daz schoene lant unde ouch diu erde
  der man vil der eren gihet
 nu ist geschehen des ih da bat
 ich pin chomen an die stat
 da got mennischlichen trat