We ich hangedacht
Wizlaw

We ich hangedacht
All disen nacht,
An mine grozen swere.
De eyn wip beghat,
Und mich nicht lat
Komen tzu eyner were,
Daz se mir wolde nahen:
Eyn cuselin
Uz ir munt ist phin,
Den wolde ich woluntphahen.

Vu suze vrucht,
Das du mich wult vurtterben?
Wer gnade socht,
Unn der an dir rocht,
Dem solt du selde erben.
Das were an mime rate,
Daz du minnen phant
In sine hant Ghebest uz dines hertzen grate.

Waz ich ye ghesanc
An diner hohen minne;
Des lide ich not.
Eyn irren tot,
Den ich davon ghewinne.
Imer wil ich dich bitten:
Mir hilft keyn rat,
Also mir nustat
In minem hertzen mitten.



Loibere risen
Wizlaw

Loibere risen von den boimen hin zu tal, des stan blot ir este.
Blomen sich wisen daz se sint vurtorben al, schoene wasir gleste.
Sus twinget de rife maniger bande wurzel sal,
des bin ich gar sere betrübet.
Nu ich zu grife: sint der winder ist so kal,
des wirt nuwe vro geùbet.

Heifet mir schallen hundert tusent vroiden mer,
wen des meien blüte kan bringen.
Rosen de vallen an minr vrowen roter ler, da von wil ich singen.
Twingt mich de kulde, al ir wurzel smackes ger de sint an ir libe gestrôwet.
Wurbe ich ir hulde, son bedrocht ich vroiden mer.
sus de minning1iche mich vrowet.

RETOUR