Quen fiar na Madre do Salvador
- 44 -

Esta é como o cavaleiro que perdera seu açor foy-o pedir
a Santa Maria de salas;
e estando na eigreja, posou-lle na mão.
 
 

Quen fiar na Madre do Salvador
non perderá ren de quanto seu for.
 
Quen fiar en ela de coraçon,
averrá-lle com' a un ifançon
avo eno reino d' Aragon,
que perdeu a caça un seu açor,

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
Que grand' e mui fremos' era, e ren
non achava que non fillasse ben
de qual prijon açor fillar conven,
d' ave pequena tro ena mayor.

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
E daquest' o ifançon gran pesar
avia de que o non pod' achar,
e porende o fez apregõar
pela terra toda en derredor.

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
E pois que por esto nono achou,
pera Salas seu camo fillou
e de cera semellança levou
de ssa av', e diss' assi: «Ai, Sennor

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
Santa Maria, eu venno a ti
con coita de meu açor que perdi,
que mio cobres; e tu fas-lo assi,
e aver-m-ás sempre por servidor.

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
E demais esta cera ti darei
en sa figura, e sempr' andarei
pregõando teu nome e direi
como dos Santos tu es la mellor.»

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
Pois esto disse, missa foi oyr
mui cantada; mas ante que partir
s' en quisesse, fez-ll' o açor vir
Santa Maria, ond' ouv' el sabor.

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
E que ouvess' end' el mayor prazer,
fez-ll' o açor ena mão decer,
come se ouvesse log' a prender
caça con el como faz caçador.

Quen fiar na Madre do Salvador...
 
E el enton muit' a Madre de Deus
loou, e chorando dos ollos seus,
dizend': «Ai, Sennor, tantos son os teus
bes que fazes a quen ás amor!»

Quen fiar na Madre do Salvador...


 



 
 
 

RETOUR