Como Santa Maria resuscitou a moller do cavaleiro,
que se matara porque lle disse o cavaleiro
que amava mais outra ca ela; e dizia-lle por Santa Maria.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon
nunca reçeberá dano nen gran mal nen ocajon.
E daquest' un gran miragre oyd' ora, de que fix
un cantar da Virgen santa, que eu dun om' aprix,
e ontr' os outros miragres porende mete-lo quix,
porque sei, se o oyrdes, que vos valrrá un sermon.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
Esto foi dun cavaleiro que casad' era mui ben
con dona men' e bela, que amou mais d' outra ren,
e ela a el amava que xe perdia o sen;
e do mal que dest' avo vos contarei a razon.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
O cavaleir' era bõo de costumes e sen mal,
e mais d' outra ren amava a Virgen espirital;
e por esto de sa casa fezera un gran portal
ben atro ena ygreja, por ir fazer oraçon.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
Porque aquela ygreja era da Madre de Deus,
cada noite s' esfurtava de sa moller e dos seus
e ant' a omagen ss' ya, dizend': «Os pecados meus
son muitos, mas per ti creo gaannar deles perdon.»
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El aquest' assi dizendo, sa moller mentes parou
en como se levantava e de mal o sospeitou,
e por aquesta sospeita ha vez lle preguntou:
«U ides assi, marido, de noite come ladron?»
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El enton assi lle disse: «Non sospeitedes de mi,
que vos niun torto faço nen fiz des quando vos vi.»
A moller enton calou-se, que lle non falou mais y;
e pero parou y mentes senpre mui mais des enton.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
Ond' avo pois un dia que siian a seu jantar;
e pois ouveron jantado, começou-ll' a preguntar
a dona a seu marido muito e a conjurar
se el amava mais outra, que dissesse si ou non.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El lle respos, com' en jogo: «Pois vos praz, dizer-vo-l-ei:
outra dona mui fremosa amo muit' e amarei
mais d' outra cousa do mundo e por seu sempr' andarei.»
A dona tornou por esto mais negra que un carvon;
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
E tomou log' un coitelo, con que tallavan o pan,
e deu-se con el no peito ha ferida atan
grande que, sen outra cousa, morreu logo manaman.
Diss' enton o cavaleiro: «Ay Deus, que maa vijon!»
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
E fillou sa moller logo e deitó-a, sen mentir,
en seu leito e cobriu-a, e non quiso que sayr
podess' ome de sa casa; e a porta foi abrir
da ygreja e correndo entrou y de gran randon.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
E parou-ss' ant' a omagen e disso assi: «Sennor,
mia moller que muit' amava perdi polo teu amor;
mais tu, Sennor, que sofriste gran coita e gran door
por teu Fillo, dá-mia viva e sãa ora en don.»
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El assi muito chorando, a Virgen ll' apareçeu
e diss' ao cavaleiro: «O meu Fillo reçebeu
o rogo que me feziste e a ta moller viveu
pola ta firme creença e por ta gran devoçon.»
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El enton tornou-sse logo e foi sa moller veer,
e ach-a viv' e sãa e ouv' en mui gran prazer.
Enton el e sa companna começaron beizer
a Virgen Santa Maria, cantando en mui bon son.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
El mandou abri-las portal e as gentes vir fez,
que vissen aquel miragre, que a Reynna de prez
fezera daquela dona; mas log' ambos, dessa vez,
por mellor servir a Virgen, fillaron religion.
O que en Santa Maria crever ben de coraçon...
RETOUR |